İşsiz güçsüz insanlar ne kendisine ne de çevresindeki insanlara faydası olur. Tek yaptıkları başkalarının arkasından konuşmak, sahip olduklarının kıskançlığı ve imrenerek zamanlarını geçirmeleridir.
Kendileri bir baltaya sap olamadıklarından dolayı başkalarının iyi olmasını istemezler. Onların işini engelleyerek bir şeyler yapmasını önler. Yaptıklarının kötü ve anlamsız olduğunu söyleyerek onların heveslerini de kırmaktadır. Bir işe el atarak kendilerini uğraşmak istemedikleri gibi onlar için en kolayının leylekler gibisi laklak olduklarına inanırlar. Emek vermeden alın teri dökmeden bir şeyler elde edemeyeceklerini zamanla anlamaları gerekir. Bir şey istiyorlarsa eğer mücadele edip öyle kazanmalarıdır. Emek vermeden sahip olunanların değeri olmadığı gibi tez vakitte de yok olup giderler.
İşsiz insanlar sohbet etmesini, zamanını boşa harcamayı severler. Başkalarını da kendileri gibi sanarak onları işinden gücünden eder. İşleri güçleri dedikodu, gevezelik ve çene çalmaktan ibaret olmalarıdır. Uğraştıktan sonra bir şeyler elde etmek, kazanmak insanlara heves ve azim kazandırır.