Engellilerin yaşamlarının kısıtlanmaması gerekir. Bizde toplum içinde birey olarak engelli adayı olduğumuzu unutmamalıyız. Öncelikle empati kurmayı öğrenerek onların halini anlamamız mümkündür. Duygu ve düşüncelerimizi kontrol ederek hareket etmemiz gerekebilir.
Hepimiz engelli adayı olduğumuzun bilincinde olmalıyız. Duygularımızı ve düşüncelerimizi kontrol ederek hareket içinde olabiliriz. Engelliler önceden engelli olmadıklarını bilmedikleri gibi bizde bilemeyiz. Hayatın bize getirileri ve götürüleri sonucunda belli olur. İnsanların bu dünyadan göçüp gitmeden önce bir şeyler yapmaları gerekir. Bunlardan birisi çevresinde yaşayan insanların hayatlarını kolaylaştırmak olabilir. Başkasına şans vererek onların hayata tutunmalarındaki en büyük katkıyı sağlarlar.
Engelliler acınacak türden insanlar değillerdir. Onlar istemeden bu hale geldiler, her insanın başına gelebilecek durum olduğunu da kabullenmeliyiz. Onları farklı gözle görmemiz saçmalıklarımızdan birisinin ortaya çıkmasına neden olur. Normal insan gibi görmeliyiz. Bizim olduğu kadar onlarında bu ülke, hizmet getirilirken bize geldiği gibi onlara da gitmesi gerekir. Anayasanın eşitlik maddesinde açıkla belirtilmiştir.