İnsanlar benzetme bakımından güle benzetilirler. Yetişmesi için güzel toprağa ihtiyaç duyuyorsa, cahil olanın da faydalı birey olması için eğitime ihtiyacı vardır. Gülün çalılık bir alanda yetişmeyeceği gibi cahil insanında sözden anlamayacağını anlatır.
Cahil insana ne kadar dil dökerseniz dökün o daima kendi bildiğini okuyacaktır. Anlattıklarınız boş kaldığı gibi anlamsız hal alabilir. Cahil insanlara söylenecek sözler etkili olmayabilirde. Verimsiz kurak yerlere dikilecek gül tohumundan nasıl verim alınamayacağı gibi cahil insandan da o şekilde verim alamazsınız. Kendisine de topluma da faydası olmadan kendisini gösterir. Çalıda gül gitmediği gibi cahil insanında faydası olmayacağını anlatır. Eğitim almamış bilgisiz insana ne kadar anlatırsanız anlatın, o sadece anlayacağını kadarını anlar gerisi boş gelir.
Gülü çorak topraklara dikmek boşa olduğu gibi cahil insana da laf anlatmak boşadır. Bilgisi olmadan size hak vermediği gibi kendi bildiklerinin daima doğru olduklarını düşünerek hareket ederler.