Depremin oluşumu yeraltında levhaların hareket etmesi sonucunda bitişik olanlar birbirlerini hareketlendirerek yer kabuğunda hareketlilik oluşur. Bir levha kayması durumunda diğerini de sıkıştırarak yerinden oynatmasına sebep olur. Yerkabuğunun altındaki levhalar çok büyük olmasından dolayı sarsıntıların şiddeti de o kadar yüksektir.
Levha olarak tabir ettiğimiz; Avrasya, Afrika, Arabistan, Hint-Avustralya, Kuzey Amerika, Güney Amerika, Nazca ve Pasifik levhalarıdır. Hareket etmesi sonucunda büyük kırılmalar meydana gelerek deprem sarsıntısı yaşanır.
Levhalar kara ve denizi kapsayabilir. Kara alanını da kapsıyor olabilir, denizi de bu devamlı değişiklik gösterir.
Manto üzerinde kullanılan levhaların kıpırdaması sonucunda sıkışma, gerilme meydana gelir. Yılda birkaç santimetre oynamalar görülebilir. Levhaların hareket etmesi sonucunda sıkışma görülerek yer kabuğunun belli kısımlarında enerji birikimi görülür. Yüzlerce yıl sonucunda ortaya çıkan enerji çok büyük miktarda olmaktadır. Levhalar kıpırdanıp yer değiştirmeye çalışırken takılabilirler. Takıldığında birbirlerinin hareketini engeller ve sürtüşme görülür. Levhanın sürtüşme durumunda kütle arasında kalan kısma “fay” denir. Biriken enerji zayıf noktalardan dışarıya çıkmaya çalışarak ilk harekette “ana şok” yada “deprem” deriz. Şiddetin görülmesi bölgedeki yer kabuğunun kırılması sonucunda artçı depremler oluşur.