Hayvanlar bizim dostlarımızdır, nasıl sevdiklerimize hoşgörülü güzel davranıyorsak onlara da öyle davranmalıyız. Davranışlarımıza göre kendi karakterimizi ortaya çıkartırız. Her insanın karakteri farklılık gösterir, davranışları güzel ve olumluysa eğer toplum içinde öyle tanınır. Yaratılan her canlının bir ömrü vardır ve onların canını almak sadece rabbimizin takdiridir.
Hayvanların dili olmadığı için konuşarak bizimle iletişim kuramıyorlar. İhtiyaçları olması durumunda ancak çeşitli hareketlerle belli etmeye çalışıyorlar. Kendilerini anlatamayan bu canlılara yardımcı olabiliriz. Kış mevsiminde özellikle zar zor yaşam sürdürmektedirler. Onlar için kapıya biraz yem ve kartondan yapılmış kulübe yapıp bırakabiliriz. Hayvanların bu zorlu zamanlarında yardımcı olarak olmamız elimizdedir. Onların bizim arkadaşlarımız olduğunu da unutmamalıyız. Eziyet etmekten sakınmalı onlara insanlara davrandığımız gibi şefkatli yaklaşmalıyız. Güzel davranışlarımız aynı zamanda amel defterimize yazılarak sevap kazanırız. Dostumuz arkadaşımızdır, yalnızlığımızı giderdiğimiz gibi yeri geldi mi koruyucularımız olmaktadır. Her zaman sevgilerini bizlere hissettirirler.
Hayvanlara karşı davranışlarımız şöyle olmalı:
Hayvanların yaşam alanlarına zarar vermemeliyiz ve korumalıyız.
Hayvanlar için sokaklara yiyecek bırakmalıyız.
Hayvanların yaşam alanlarını kirletmemeliyiz.
Hayvanları sadece ihtiyaç olarak görmemeli, canlı olarak görmeliyiz.
Avlanma ve beslenme alanlarına zarar vermemeliyiz.
Onlara zarar verilmemeli korunmalıdır.