Kafes usulü ilk olarak I. Ahmet döneminde uygulamaya konuldu. Kafes usulünün uygulanmasının temel amacı hanedandaki erkek sayısının sayısını azaltmak olmuştur. I. Ahmet tarafından getirilen ekber ve erşed kanunları doğrultusunda tahta olgun bir hanedan üyesi çıkartılmasıdır. Taht kavgasının önüne geçmek için muhafızlar tarafından gözetimli kafes uygulaması devreye konuldu.
Kafes usulünden yarar beklerken bir çok zarara sebebiyet olmuştur. Şehzadeler muhafızlar eşliğinde kafes hayatlarından dolayı psikolojik olarak olumsuz etkilenmişlerdir. Şehzadeler, kafes usulü onların devlet yönetimi hakkında bilgi almalarını önlemişlerdir. Seçilen taht adayı olan şehzade ölmesinden sonra yerine geçecek olan şehzade devletin gerilemesine sebep olmuştur. Tahta çıktıklarında yabancı kalarak ülke yönetimi hakkında yanlış kararlara sebebiyet verildi.
Şehzadelerin bazıları kafesten dışarıya çıkamayarak ölmüşlerdir. Kafesteki şehzadelere tanınan haklar ise hizmetkarlarla görüşmek, devrik sultan ve harem kadınları ile iletişime geçmekti. Devlet hakkında bilgi sahibi olmamaktadır.