Milli edebiyat dönemi, 1911 yılında “Genç Kalemler” adındaki dergisi ile Ömer Seyfettin tarafından başlatıldı. Yeni Lisan adlı makalesinin yayımlanması ile Milli Edebiyat akımı gelişme göstermiştir.
Dönemin şairleri tarafından kaleme alınan şiirler bireyse konularda yoğunlaşmıştır. Roman ve öykü dergilerine olan ilgi göstererek sosyal konular işlenmiştir. Dönemin şartları milliyetçilik düşüncesini yaratarak gelişmesini sağladı. Eserlerde İstanbul dışı mekanlar tasvir edilerek anlatılmıştır. Romanlar, hikayeler ve öykülerin ana teması aşk belirlenerek günlük konuşma dili kullanılıp yazılmışlardır.
Milli Edebiyat döneminde batı taklitleri oldukça sert şekilde eleştirilmiştir. Batı yazılarından olan makale, fıkra, roman, hikaye benzeri yazılara yer verilmiştir. Toplum için sanat anlayışı benimsenerek eserler yazılmıştır. Dönemin önemli temsilcileri; Ömer Seyfettin, Ziya Gökalp, Halide Edip Adıvar, Reşat Nuri Güntekin, Mehmet Fuat Köprülü, Yakup Kadri Karaosmanoğlu ve Yahya Kemal Beyatlı’dır.